Bilim, gözlem yoluyla gerçekleri keşfeder. Sadece bilim değil, genel olarak akademi, gözlem yoluyla evrensel gerçekleri tanımlayan ve bunları bilgi olarak biriktiren entelektüel bir faaliyet olarak tanımlanabilir.
Öte yandan, nesnelerin ve sistemlerin geliştirilmesi, akademiden farklı bir entelektüel faaliyettir. Geliştirme, tasarım yoluyla yeni nesneler ve sistemler yaratarak maddi refahı ve teknolojik ilerlemeyi gerçekleştirir.
Genel olarak, akademi yoluyla biriken bilginin geliştirmede kullanıldığı bir ilişki vardır.
Ayrıca, mühendislik gibi bazı akademik alanlar, geliştirme sırasında keşfedilen bilgileri biriktirir. Bu tür alanlara uygulamalı bilimler denir ve bazen fizik gibi temel bilimlerden ayrılırlar.
Böylece, akademi gözlem yoluyla gerçeklerin keşfine odaklanırken, geliştirme tasarım yoluyla nesnelerin ve sistemlerin icadına odaklanarak farklı entelektüel faaliyet eksenlerini sergiler.
Ancak, akademinin içinde bile, tasarım yoluyla icat etme entelektüel faaliyeti mevcuttur.
Bu, çerçeve tasarımıdır.
Bilimde çerçeve tasarımının açık bir örneği, jeosantrik (yer merkezli) ve heliosantrik (güneş merkezli) modellerdir.
Jeosantrik ve heliosantrik modeller, hangisinin gerçek olduğu konusunda rekabet eden hipotezler değildir. Onlar, gözlemlenen gerçekleri yorumlamak için hangi kavramsal çerçevenin uygulanacağına dair tercihlerdir.
Ve değerleri doğrulukla değil, kullanışlılıkla değerlendirilir ve her özel durum için kullanışlılığa göre seçilirler.
Bu tam olarak, gözlem yoluyla keşif değil, tasarım yoluyla icattır.
Ayrıca, Newton mekaniği, görelilik ve kuantum mekaniği de çerçeve tasarımının örnekleridir. Bunlar da, duruma bağlı olarak, doğrulukla değil, kullanışlılıkla farklılaşan kavramsal çerçevelerdir.
Bunlara paradigma kaymaları denir, ancak bunları düşüncede tam bir değişim olarak değil, faydalı seçeneklerin artışı olarak görmek daha doğru olacaktır. Bu nedenle, onlara paradigma icatları veya paradigma yenilikleri demek daha uygun olabilir.
Sadece bilimle sınırlı kalmayıp, çeşitli akademik alanlarda da benzer şekilde, gözlem yoluyla keşfedilmek yerine, faydalı kavramsal çerçeveler bazen yeni bir şekilde icat edilir.
Bu şekilde düzenlendiğinde, tasarım yoluyla icatın, akademinin içinde bile entelektüel bir faaliyet olarak çok önemli bir yer tuttuğu açıkça anlaşılmaktadır.
Beceri Kümelerindeki Farklılıklar
Gözlem yoluyla keşif ve tasarım yoluyla icat, birbirinden oldukça farklı entelektüel faaliyetlerdir. Sonuç olarak, farklı beceri kümeleri gerektirirler.
Akademide büyük paradigma yenilikleri meydana getiren kişiler, muhtemelen bu iki farklı beceri kümesine sahipti.
Öte yandan, birçok akademisyen ve araştırmacı, zaten icat edilmiş çerçeveler içinde gözlem yoluyla keşif yapma entelektüel faaliyetinde başarılı olurlarsa, makaleler yazarak tanınabilirlik kazanabilirler.
Bu nedenle, tüm akademisyenler ve araştırmacılar tasarım yoluyla icat beceri kümesine sahip olmak zorunda değildir. Aksine, tasarım yoluyla icatla uğraşma veya bunun önemi hakkında bilgi edinme fırsatları bol olmayabilir.
Bu yüzden, çoğu akademisyen ve araştırmacının gözlem yoluyla keşif beceri kümesine yönelmesi ve çerçeve tasarımı beceri kümesini özellikle edinmemiş olması şaşırtıcı değildir.
Yazılım Mühendisleri
Öte yandan, mesleği geliştirme olan insanlar da vardır. Bunun en iyi örneği, geliştirmeyle uğraşan çeşitli mühendis türleridir.
Tasarım yoluyla icat için gereken beceri kümesi, farklı derecelerde de olsa, kendi alanlarındaki mühendisler için temel bir beceridir. Dahası, bu beceriler günlük geliştirme çalışmalarıyla birikir.
Ancak, bu tasarım becerileri oldukça uzmanlaşmış, her alana özgü ve çok temel yönleri dışında, diğer alanlara kolayca aktarılabilir değildir.
Özellikle, akademide çerçeve tasarımı, soyut kavramları meta düzeyde yeniden yapılandırmayı içeren uzmanlaşmış bir alandır.
Bu nedenle, sadece tasarım becerilerine sahip olmak, bunları çerçeve tasarımına uygulayabileceğiniz anlamına gelmez.
Ancak, mühendisler arasında yazılım mühendisleri özeldir. Bunun nedeni, yazılım tasarımında soyut kavramları meta düzeyde yeniden yapılandırma görevini rutin olarak yerine getirmeleridir.
Bu nedenle, yazılım mühendisleri, akademide çerçeve tasarımı için gerekli beceri kümesine potansiyel olarak sahiptir.
Elbette, bu becerileri akademik çerçeve tasarımı gibi ileri alanlara uygulayabilmek için, soyut kavramları tasarlama konusunda üstün olmak gerekir.
Ve yeni tasarım modelleri üzerinde günlük olarak düşünme alışkanlığı olan bireyler oldukça uygun olacaktır.