Czasami instynktownie czujemy, że coś jest słuszne, ale mamy trudności z logicznym i spójnym wyrażeniem tego.
W takich przypadkach jesteśmy zmuszeni wyrazić to bezpośrednio, używając języka intuicyjnego. Chociaż może to rezonować z tymi, którzy silnie podzielają tę samą intuicję, nie przekonuje to tych, którzy są sceptyczni lub mają odmienne poglądy.
Wtedy nie pozostaje nam nic innego, jak spróbować wyjaśnić to logicznie i systematycznie. Jeśli zrezygnujemy, będziemy musieli albo zignorować drugą stronę, albo wykluczyć sceptyków z dyskusji. Z perspektywy społecznej może to prowadzić do podziałów i formy przemocy społecznej.
Ponadto, problem polega na tym, że jeśli coś wydaje się intuicyjnie słuszne, ale nie można tego wyjaśnić werbalnie, istnieje ryzyko, że zostanie to nazwane subiektywnym, arbitralnym lub idealistycznym w sensie fantazyjnym. Jeśli wiąże się to z niepewnością, może zostać nazwane optymistycznym lub pesymistycznym.
Z drugiej strony, zdarzają się przypadki, gdy sceptycy lub osoby o przeciwnych poglądach potrafią logicznie wyjaśnić swoje opinie werbalnie. To stawia stronę intuicyjną w jeszcze większej niekorzystnej sytuacji. Jeśli zostaną oznaczeni wspomnianymi terminami, każda strona trzecia obserwująca dyskusję postrzega to jako słabą, oznaczoną opinię w porównaniu z silną, logiczną.
Jest to potęgowane przez uprzedzenie zakładające lukę między intuicją a logiką — głęboko zakorzenione przekonanie, że logika jest zawsze poprawna, a intuicja jest niewiarygodna.
Jednak rzeczy, które są intuicyjnie postrzegane jako poprawne, powinny, w większości przypadków, być również możliwe do logicznego wyjaśnienia. Intuicja i logika nie są sprzeczne. Oznacza to jedynie, że jeszcze nie znaleźliśmy sposobu na ich połączenie.
Powodem, dla którego przeciwne poglądy mogą być logicznie wyjaśnione, są często różnice w podstawowych założeniach, celach lub hipotezach dotyczących niepewności. Dlatego logiczne wyjaśnienie czegoś, co intuicyjnie wydaje się słuszne, w oparciu o inne założenia, cele i hipotezy, nie jest sprzecznością.
Gdy obie opinie mogą być logicznie wyjaśnione, punkt ciężkości dyskusji może przesunąć się na to, co zrobić z założeniami, celami i hipotezami. Pozwala to stronom trzecim obserwującym dyskusję wyrazić swoją wolę w oparciu o to, czy zgadzają się z założeniami, celami i hipotezami, zamiast być pod wpływem etykiet czy postrzeganej siły argumentów.
To, co musimy odkryć, aby logicznie wyjaśnić słowami to, co intuicyjnie uważamy za słuszne, nazywam krystalizacją intelektualną.
Psychologiczne Uwięzienie Interesu Narodowego
Chciałbym tutaj przedstawić przykład krystalizacji intelektualnej: logiczne wyjaśnienie dotyczące ideału pokoju światowego i kontrargumentu interesu narodowego.
Pokój światowy jest ogólnie intuicyjnie pożądany, ale w obliczu realizmu interesu narodowego w rzeczywistym społeczeństwie międzynarodowym, bywa często odrzucany jako niemożliwy do osiągnięcia ideał.
Mówiąc prościej, interes narodowy odnosi się do sytuacji korzystnej dla przetrwania i dobrobytu kraju.
Biorąc pod uwagę dwie opcje, wybór tej, która oferuje większą korzyść, stanowi decyzję zgodną z interesem narodowym.
Jednakże, kiedy mówimy, że pewna opcja jest korzystna dla przetrwania lub dobrobytu kraju, do jakiego punktu w czasie odnosi się ta korzyść?
Historycznie, przegranie pewnej wojny czasami prowadziło do długoterminowego przetrwania kraju.
Odwrotnie, dobrobyt kraju mógł również, w niektórych przypadkach, ostatecznie doprowadzić do jego upadku.
Oznacza to nieprzewidywalność interesu narodowego.
Co więcej, termin "interes narodowy" jest często używany przez tych, którzy dążą do skierowania procesów decyzyjnych w stronę ekspansji militarnej lub twardej polityki wobec innych narodów.
Biorąc pod uwagę nieprzewidywalność interesu narodowego, należy stwierdzić, że jest to retoryka używana do wymuszania decyzji wojennych — wysoce niepewnego wyboru, którego ludzie zazwyczaj nie dokonywaliby dobrowolnie.
A jeśli naprawdę pragnie się długoterminowego przetrwania i dobrobytu kraju, skupianie się na "interesie narodowym" jako wskaźniku jest bezcelowe.
Należy skupić się na trwałym pokoju, zarządzaniu, dobrobycie gospodarczym i zarządzaniu ryzykiem.
Jeśli zostanie osiągnięty trwały pokój, wewnętrzne zarządzanie będzie funkcjonować właściwie, gospodarka będzie wystarczająco prosperować, a niepewności będą mogły być kontrolowane do poziomu możliwego do opanowania, wtedy kraj może łatwo osiągnąć przetrwanie i dobrobyt.
Co więcej, dążenie do interesu narodowego nie jest czymś, co stopniowo się kumuluje. Jest to spekulacja: wzrasta, jeśli się powiedzie, i maleje, jeśli nie.
Dlatego nieracjonalne jest używanie interesu narodowego — który jest nieprzewidywalny, używany jako retoryka wojenna i pozbawiony postępującej akumulacji — jako wskaźnika.
Zamiast tego powinniśmy rozważyć metody, aby trwały pokój, zarządzanie, dobrobyt gospodarczy i zarządzanie ryzykiem stały się stopniowo możliwe do kumulowania, i dążyć do tych metod.
Nie oznacza to tworzenia wskaźników do mierzenia i zarządzania stopniem tych rzeczy.
Oznacza to, że powinniśmy gromadzić wiedzę i technologie, aby je osiągnąć. A jeśli inne kraje wykorzystają tę wiedzę i technologię, będzie to działać jeszcze korzystniej.
W ten sposób akumulacja tej wiedzy i technologii staje się postępującą akumulacją.
W przeciwieństwie do tego, wiedza i technologia mające na celu realizację interesu narodowego nie posiadają tej cechy. Dzieje się tak dlatego, że jeśli inne kraje je wykorzystają, własny kraj znajdzie się w niekorzystnej sytuacji.
Innymi słowy, wiedza i technologia dla interesu narodowego nie mogą być stopniowo akumulowane.
Rozważając to w ten sposób, dążenie do interesu narodowego okazuje się faktycznie szkodliwe dla długoterminowego przetrwania i dobrobytu kraju. Oczywiście mogą istnieć sytuacje, w których krótkoterminowe realia wymuszają decyzje oparte na interesie narodowym.
Jednakże, przynajmniej długoterminowa strategia dla interesu narodowego jest iluzją i nieracjonalnym pomysłem. W dłuższej perspektywie, strategia zapewniająca przetrwanie i dobrobyt poprzez postępującą akumulację jest racjonalna.
Interes narodowy jest jak trzymanie w zakładnikach długoterminowego przetrwania i dobrobytu kraju.
Przypomina to zjawisko znane jako Syndrom Sztokholmski, gdzie zakładnik psychicznie broni swojego porywacza, aby przeżyć.
Wydaje się, że możemy popaść w taki stan psychologicznego uwięzienia, przekonując się, że nie ma innej drogi.
Matematyka Naturalna
Ta analiza nie jest jedynie sposobem myślenia mającym na celu potwierdzenie pokoju światowego ani poprawnym argumentem do obalenia przeciwnych poglądów.
Jest to obiektywny model logiczny, podobny do matematyki. Dlatego nie twierdzi, że pokój światowy jest racjonalny w każdej sytuacji. W krótkiej perspektywie, uznaje, że koncepcja taka jak interes narodowy jest użyteczna w wielu kontekstach.
Dzieje się tak, ponieważ efekt skumulowanych różnic rośnie w dłuższych okresach, ale jest mniejszy w krótkim terminie.
Z drugiej strony, w długoterminowej perspektywie zawsze nadejdzie moment, w którym koncepcja interesu narodowego nieuchronnie stanie się irracjonalna. To fakt matematyczny oparty na logice.
Istnieją wyzwania w formalnym wyrażeniu tego w kategoriach matematycznych. Jednakże, nawet jeśli nie można tego wyrazić formalnie, siła jego logicznej struktury pozostaje niezmieniona.
Wyrażenie tak matematycznie solidnej logiki w języku naturalnym nazywam „matematyką naturalną”.
Poprzedni przykład jest potężny właśnie dlatego, że omawia się go w ramach struktury opartej na tej matematyce naturalnej.
W ten sposób, odkrywając intelektualne krystalizacje o strukturach matematycznych, możemy logicznie wyjaśnić to, co intuicyjnie uważamy za słuszne.
Podsumowując
Oczywiście intuicja nie zawsze jest poprawna.
Jednak idea, że intuicja jest z natury omylna lub irracjonalna, błędnie interpretuje jej prawdziwą naturę.
Tam, gdzie intuicja i istniejące logiczne wyjaśnienia się ścierają, istnieje duże prawdopodobieństwo, że drzemie krystalizacja intelektualna.
I poprzez ujawnienie struktur matematycznych, które mogą wyrażać intuicyjne oceny poprzez logiczne rozumowanie za pomocą języka, wydobywamy tę krystalizację na światło dzienne.
Jeśli nam się to uda, będziemy mogli przedstawić opinie, które są nie tylko intuicyjnie przekonujące, ale także logicznie racjonalne.
I to właśnie staje się krokiem w naszym intelektualnym postępie, pozwalając nam iść naprzód.