Zelfs wanneer mensen in hetzelfde tijdperk leven, ervaren individuen verschillen in de beschikbare technologieën en diensten, de informatie en kennis die ze kunnen opdoen, en het heden en de toekomst die ze daaruit kunnen afleiden.
Wanneer mensen met aanzienlijke verschillen in dergelijke tijdspercepties communiceren, is het alsof individuen uit verschillende tijdperken elkaar hebben ontmoet via een tijdmachine.
Voorheen ontstonden deze temporele perceptiekloven door verschillen in technologie, diensten en toegankelijke informatie en kennis, vaak geworteld in economische ongelijkheden veroorzaakt door landsgrenzen en culturen.
Bovendien leidden generatieverschillen tot verschillen in tijdsperceptie door variaties in de actualiteit van dagelijks tegengekomen informatie en niveaus van nieuwsgierigheid.
Verder konden deze temporele perceptiekloven gemakkelijk worden overbrugd door nieuwe technologieën en diensten te presenteren naast informatie en kennis.
Dientengevolge waren dergelijke verschillen in tijdsperceptie gemakkelijk zichtbaar als ongelijkheden tussen landen, culturen of generaties, en konden ze snel worden opgelost, waardoor ze geen significant probleem vormden.
Deze situatie verandert echter nu drastisch door de komst van generatieve AI.
Ik verwijs naar een samenleving waar de opkomst van generatieve AI verschillen in tijdsperceptie tussen mensen veroorzaakt als een Chronoscramble Samenleving. "Chrono" is het Griekse woord voor tijd.
Verschillen in Tijdsperceptie met betrekking tot AI
De komst van generatieve AI, met name grote taalmodellen die menselijke gesprekken kunnen voeren, heeft de kloof in tijdsperceptie vergroot.
Deze discrepantie overstijgt zichtbare grenzen zoals nationaliteit, cultuur of generatie. Het is ook niet slechts een kwestie van technische expertise.
Dit komt doordat zelfs onder AI-onderzoekers en -ontwikkelaars er aanzienlijke verschillen zijn in hun begrip van de huidige staat en toekomstige vooruitzichten van deze technologieën.
En naarmate de tijd verstrijkt, wordt deze kloof niet kleiner; ze wordt in feite zelfs groter.
Dit is het kenmerkende aspect van wat ik de Chronoscramble Samenleving noem.
De Diversiteit van Tijdsverschillen
Bovendien is de reikwijdte van deze tijdsperceptie niet beperkt tot alleen de trends in de meest geavanceerde AI-technologie. Het omvat ook trends in toegepaste AI-technologieën en systeemtechnologieën die bestaande technologieën combineren.
Toegepaste technologieën en systeemtechnologieën zijn breed, en zelfs ik, die diep geïnteresseerd ben in de toegepaste technologieën van generatieve AI, zie soms technologieën in enigszins afwijkende velden over het hoofd. Onlangs was ik nog geschokt toen ik hoorde over een dienst die zes maanden eerder was uitgebracht.
Wat betreft de toegepaste AI-technologie op dat gebied, was er een tijdsperceptiekloof van zes maanden tussen mij en degenen die van die dienst op de hoogte waren.
En dit beperkt zich niet tot technologische kennis. Deze technologieën zijn reeds commercieel uitgebracht en veranderen de reële levens en economische activiteiten van bedrijven die ze adopteren, hun werknemers, en andere bedrijven en algemene consumenten die hun diensten en producten gebruiken.
Met andere woorden, op economisch en maatschappelijk vlak ontstaat er een kloof in tijdsperceptie tussen degenen die op de hoogte zijn en beïnvloed worden, en degenen die dat niet zijn.
Dit strekt zich uit tot een nog grotere verscheidenheid aan gebieden dan toegepaste en systeemtechnologieën.
Deze verschillen manifesteren zich als ongelijkheden in de verwerving van informatie en kennis die dienen als aanknopingspunten voor de huidige situatie.
Bovendien bestaat er een aanzienlijk verschil tussen individuen in hun vermogen om de feitelijke huidige situatie te schatten op basis van de verworven informatie en kennis.
Zo zal er bijvoorbeeld, zelfs onder mensen die chat-AI gebruiken, een enorm verschil zijn in hun perceptie van de huidige capaciteiten van generatieve AI tussen degenen die gratis AI-modellen gebruiken en degenen die de nieuwste betaalde AI-modellen gebruiken.
Bovendien ontstaat er een significant verschil in perceptie tussen degenen die weten wat er met de juiste prompts kan worden bereikt en degenen die de AI gebruiken zonder creatieve prompts.
Daarnaast zullen er waarschijnlijk verschillen in perceptie ontstaan afhankelijk van of men diverse functies, zoals geheugenfuncties, MCP, agentfuncties, of desktop- en commandoregel-AI-tools, heeft ervaren.
Zelfs een eenvoudige chat-AI-service kan, afhankelijk van het gebruik ervan, leiden tot dergelijke verschillen in perceptie.
Bovendien zal het vermogen om de huidige impact van generatieve AI-technologie op de economie en samenleving te schatten vanuit ervaren of waargenomen informatie en kennis sterk variëren tussen individuen.
Vooral veel mensen, zelfs als ze technisch onderlegd zijn, zijn mogelijk onbekend met of hebben weinig interesse in de economische en maatschappelijke gevolgen. Omgekeerd zijn velen gevoelig voor economische en maatschappelijke gevolgen, maar hebben ze moeite met technisch begrip.
Om deze redenen is de veelzijdige en alomvattende perceptie rondom AI voor elk persoon divers, wat de complexiteit van de Chronoscramble Samenleving onvermijdelijk maakt.
Hyperscramble Toekomstvisies
Bovendien zijn toekomstvisies nog complexer.
Ieders toekomstvisie is gebaseerd op hun perceptie van het heden. Toekomstvisies omvatten ook aanvullende onzekerheden, de verbreding van de reikwijdte naar diverse velden en interacties tussen verschillende domeinen.
Bovendien neigen veel mensen bij het voorspellen van de toekomst tot lineaire projecties. In werkelijkheid kunnen er echter meerdere lagen van exponentiële veranderingen optreden, zoals het samengestelde effect van geaccumuleerde technologie, synergieën door het combineren van verschillende technologieën en netwerkeffecten door toenemende gebruikers en gebieden.
Er zullen aanzienlijke verschillen zijn in toekomstige perceptie tussen degenen die geloven dat de hoeveelheid verandering in de afgelopen twee jaar zich simpelweg zal herhalen in de volgende twee, en degenen die exponentiële groei verwachten.
Dit is waarom perceptieverschillen in de loop van de tijd toenemen. Over twee jaar zal het verschil in toekomstige perceptie tussen deze twee groepen ook exponentieel toenemen. Zelfs als men exponentieel denkt, zal een verschil in de waargenomen multipliciteit van die exponentiële groei nog steeds resulteren in een exponentiële ongelijkheid.
Bovendien heeft de impact van AI zowel positieve als negatieve effecten op de economie en de samenleving. Wanneer mensen de toekomst voorspellen, creëren hun cognitieve vooroordelen ook exponentiële verschillen in hun voorspellingen van deze positieve en negatieve effecten.
Individuen met een sterke positieve bias zullen positieve effecten exponentieel voorspellen, terwijl ze negatieve effecten lineair voorspellen. Voor degenen met een sterke negatieve bias zal het tegenovergestelde waar zijn.
Bovendien, ongeacht hoeveel moeite wordt gedaan om vooringenomenheid te verwijderen, is het onmogelijk om te voorkomen dat initiële gebieden of perspectieven van impact over het hoofd worden gezien, of om alle mogelijkheden voor technologische toepassing, innovatie en synergie in voorspellingen op te nemen.
Op deze manier worden de temporele perceptiekloven in toekomstvisies nog meer door elkaar gegooid. Dit zou zelfs een hyperscramble genoemd kunnen worden.
Communicatiemoeilijkheden over Tijd
Aldus kunnen de verschillen in tijdsperceptie, gecreëerd door generatieve AI, niet worden overbrugd met eenvoudige demonstraties of verklaringen.
Bovendien kunnen deze lacunes, hoe grondig de uitleg ook is, niet worden opgevuld vanwege verschillen in de achtergrondkennis van de andere partij over technologie, economie en samenleving. Om ze te overbruggen, is het nodig om niet alleen over AI en de toegepaste technologieën te onderwijzen, maar ook over fundamentele technologieën en de structuur en vorming van de economie en samenleving.
Verder vereist het correctie van de cognitieve gewoonten van lineaire versus exponentiële modellen voor toekomstprojecties. We moeten beginnen met het waarborgen van begrip van samengestelde rente, netwerkeffecten en, in sommige gevallen, toegepaste wiskunde zoals speltheorie.
Dit moet worden vastgesteld over alle technologische toepassingsgebieden en economische/sociale domeinen.
Uiteindelijk stuit men op de onneembare muur van positieve of negatieve bias, die niet door verklaringen of louter kennis overwonnen kan worden.
Wanneer er op dat punt een discrepantie in perceptie is, wordt, gezien de inherente onzekerheid, het bepalen wie gelijk heeft of wie de bias heeft, een onoplosbare impasse.
Het is alsof iemand die de negatieve aspecten van een bepaald veld twee jaar in de toekomst heeft gezien, discussieert over de samenleving van tien jaar later met iemand die de positieve aspecten van een ander veld vijf jaar in de toekomst heeft waargenomen.
Dat is wat een Chronoscramble Samenleving is.
En dit is geen tijdelijk overgangsprobleem. De Chronoscramble Samenleving is een nieuwe realiteit die voor onbepaalde tijd zal voortduren. We hebben geen andere keuze dan te leven met de Chronoscramble Samenleving als ons uitgangspunt.
Aanwezigheid of Afwezigheid van Zelfbeschikking
Naast het louter inschatten van het heden en het voorspellen van de toekomst, wordt de Chronoscramble Samenleving nog complexer door de aanwezigheid of afwezigheid van zelfbeschikking.
Degenen die geloven dat ze de toekomst niet kunnen veranderen, of dat ze weliswaar hun directe omgeving kunnen veranderen, maar niet de samenleving, cultuur, academische wereld of ideologie, zullen waarschijnlijk geloven dat de voorspelde toekomst simpelweg werkelijkheid zal worden.
Omgekeerd, voor degenen die geloven dat ze proactief verschillende zaken kunnen veranderen door samen te werken met veel mensen, zal de toekomstvisie verschillende opties lijken te hebben.
Onafhankelijkheid van Tijdsperceptie
Als er alleen verschillen waren in de perceptie van het heden en de toekomst, zou er geen bijzonder probleem zijn.
Echter, bij het nemen van beslissingen met betrekking tot de toekomst, worden deze discrepanties in tijdsperceptie, communicatiemoeilijkheden en de aanwezigheid of afwezigheid van zelfbeschikking belangrijke kwesties.
Het wordt uiterst moeilijk voor mensen met verschillende percepties van het heden, verschillende toekomstvisies en verschillende opties om zinvolle discussies te voeren voor besluitvorming.
Dit komt doordat het afstemmen van de uitgangspunten van de discussie buitengewoon uitdagend is.
Desondanks kunnen we de discussie niet opgeven.
Daarom kunnen we in de toekomst geen temporele synchroniciteit veronderstellen.
Hoewel inspanningen om de verschillen in elkaars tijdsperceptie te verminderen enige verdienste hebben, moeten we ons neerleggen bij de onmogelijkheid van volledige synchronisatie. Streven naar een perfect gesynchroniseerde tijdsperceptie is moeilijk te bereiken, verspilt tijd en verhoogt alleen de mentale frictie.
Daarom moeten we methoden bedenken voor zinvolle discussie, terwijl we het bestaan van verschillen in tijdsperceptie erkennen.
Dit betekent streven naar onafhankelijkheid van tijdsperceptie in besluitvorming en discussies.
We moeten elkaars tijdspercepties presenteren en, terwijl we die verschillen erkennen, doorgaan met discussies en besluitvorming.
In zulke gevallen moet de discussie zo worden gestructureerd dat deze waar is, ongeacht wiens schatting of voorspelling van de werkelijke of toekomstige tijd correct is.
En we moeten streven naar gemeenschappelijk begrip, alleen op die gebieden waar verschillen in tijdsperceptie onvermijdelijke discrepanties veroorzaken in de kwaliteit van de discussie of de bepaling van opties.
Door te streven naar discussies die zo onafhankelijk mogelijk zijn van tijdsperceptie, en inspanningen te richten op het overbruggen van verschillen alleen op onvermijdelijke gebieden, moeten we nuttige beslissingen nemen binnen realistische grenzen van inspanning en tijd, terwijl de kwaliteit van de discussie behouden blijft.
Conclusie
Oorspronkelijk wilde ik dit fenomeen "Time Scramble" noemen. Ik heb "Time" veranderd in "Chrono" omdat ik tijdens het schrijven "Chrono Trigger" in gedachten kreeg, een spel waar ik als kind dol op was.
Chrono Trigger is een RPG die het verhaal vertelt van een protagonist en heldin die leven in een tijdperk met landen die beïnvloed zijn door middeleeuwse Europese cultuur. Ze bemachtigen een tijdmachine en reizen tussen het tijdperk van legendarische helden, de prehistorie, en een toekomstige samenleving waar robots actief zijn, en verzamelen onderweg metgezellen. Uiteindelijk werken ze samen om een eindbaas te verslaan die een gemeenschappelijke vijand is voor mensen van alle tijdperken. Zelfs de Demonenkoning, die de vijand was van de legendarische held, vecht uiteindelijk aan hun zijde tegen deze eindbaas.
Hierin schuilt een overlap met mijn betoog. Hoewel er geen tijdmachine bestaat, bevinden we ons in een situatie waarin we in verschillende tijdperken leven. En zelfs als de verschillen in onze waargenomen tijdperken niet kunnen worden overbrugd, en we in afzonderlijke tijden leven, moeten we gemeenschappelijke maatschappelijke problemen het hoofd bieden.
Daarbij moeten we elkaar niet negeren of vijandig blijven, maar juist samenwerken. Chrono Trigger dient als een analogie die suggereert dat als er een gemeenschappelijke vijand is, ongeacht de tijd, we moeten samenwerken, en dat dit mogelijk is.
Toen ik deze toevallige overeenkomst voor het eerst opmerkte, was ik echter niet van plan de naam van dit sociale fenomeen te veranderen.
Later, toen ik nadacht waarom Chrono Trigger zo goed aansluit bij de huidige samenleving, realiseerde ik me dat de situatie waarin de makers zich bevonden, wellicht een microkosmos was die leek op de huidige staat van de samenleving.
Chrono Trigger was een samenwerking van gameontwikkelaars van Enix, de maker van Dragon Quest, en Square, de maker van Final Fantasy – destijds de twee populairste RPG-series in de Japanse game-industrie. Voor ons als kinderen was het een droom die uitkwam.
Terugkijkend als volwassene is het meestal bijna onmogelijk dat een werk dat als zo'n "droomproject" is gecreëerd, een waar meesterwerk wordt dat veel mensen boeit. Dit komt omdat, per definitie, een droomproject bijna gegarandeerd voldoende exemplaren zal verkopen, waardoor het economisch rationeel is om kosten en moeite te besparen en een "decent" spel te produceren, net genoeg om klachten en een slechte reputatie later te voorkomen.
Niettemin is het, qua verhaal, muziek, nieuwheid van spelelementen en personages, ongetwijfeld representatief voor Japanse RPG's. Hoewel het meestal moeilijk is om dit met zoveel kracht te beweren voor spellen, waar voorkeuren van persoon tot persoon verschillen, kan ik dit voor dit spel zonder aarzelen zeggen.
Vervolgens fuseerden Square en Enix later tot Square Enix, dat diverse games blijft produceren, waaronder Dragon Quest en Final Fantasy.
Dit is puur mijn speculatie, maar gezien deze fusie was de samenwerking aan Chrono Trigger misschien niet zomaar een flitsend project, maar een lakmoesproef met een toekomstige fusie van de twee bedrijven in gedachten. Het is mogelijk dat beide bedrijven te maken hadden met managementproblemen of vooruitkeken naar toekomstige groei, waardoor ze gedwongen waren zich serieus aan dit spel te wijden.
Het is echter waarschijnlijk dat er aanzienlijke verschillen waren in de perceptie van de productiestaf van de huidige situatie en hun voorspellingen voor de toekomst van hun eigen bedrijven. Degenen die dichter bij het management stonden, zouden een realistischer beeld hebben gehad, terwijl degenen die verder verwijderd waren, het moeilijk zouden hebben gevonden om te beseffen dat hun bedrijf, dat populaire werken produceerde, in gevaar verkeerde.
Bovendien, bij een samenwerking tussen medewerkers van verschillende bedrijven, zouden de feitelijke omstandigheden van beide bedrijven natuurlijk verschillen. Niettemin, gezien de gedeelde economische en industriële omgeving rondom beide, is het aannemelijk dat er een noodzaak was om samen te werken en dit project tot een succes te maken.
Het lijkt mij dat toen ze het verhaal vormgaven rond het idee van een tijdmachine, de realiteit van rivaliserende bedrijven en personeel met verschillende tijdspercepties die gedwongen werden samen te werken, in het verhaal werd weerspiegeld.
Met andere woorden, het lijkt erop dat Chrono Trigger, naast zijn verhaal in de game, ook een "doorelkaar gehusseld" gameontwikkelingsproject was met aanzienlijke verschillen in tijdsperceptie. De strijd om dit echte ontwikkelingsproject tot een succes te maken, de feitelijke eenheid en samenwerking tussen staf en managers, en het verhaal van het vechten tegen een ware vijand die tijdperken en vijandige relaties overstijgt, raakten met elkaar verweven, wat leidde tot de creatie van een werk dat wij als een waar meesterwerk beschouwen, dat een loutere verzameling van beroemde gameontwikkelaars of managementernst overstijgt.
Hoewel gebaseerd op een dergelijke speculatie, heb ik besloten dit "Chronoscramble Samenleving" te noemen, met de betekenis dat ik het succes van dit gameontwikkelingsproject in de huidige samenleving wil reproduceren.