De technologie die virtuele computers creëert bovenop daadwerkelijke computers wordt virtuele-machinetechnologie genoemd.
Door gebruik te maken van virtuele-machinetechnologie kunnen bijvoorbeeld meerdere computers virtueel draaien op één enkele fysieke computer.
Als alternatief kunnen computers met een afwijkende structuur dan die van een fysieke computer worden gesimuleerd.
Net als bij virtuele machines is het ook mogelijk om virtuele intelligentie te realiseren bovenop daadwerkelijke intelligentie. Dit noemen we virtuele intelligentie.
Wanneer mensen bijvoorbeeld een gesprek tussen meerdere personen visualiseren of de rol van een ander karakter aannemen, tonen zij vaardigheden in virtuele intelligentie.
Conversationele kunstmatige intelligentie bezit ook vaardigheden in virtuele intelligentie. Bij het genereren van dialogen tussen twee personen of het instrueren van een karakter om te reageren, wordt duidelijk dat de huidige kunstmatige intelligentie hoge virtuele-intelligentievaardigheden vertoont.
Intelligentieorkestratie
In computersystemen kan systeemorkestratie worden bereikt door gebruik te maken van virtuele machines.
Systeemorkestratie maakt de on-demand constructie en uitvoering mogelijk van gedistribueerde coöperatieve systemen, die worden gerealiseerd door tal van computers met verschillende specificaties en functies te combineren.
Dit zorgt voor flexibele wijzigingen in de configuratie van gedistribueerde coöperatieve systemen, waardoor verbeteringen en functietoevoegingen eenvoudig worden.
Momenteel, bij de toepassing van conversationele AI, worden soms methoden gebruikt om meerdere AI's met verschillende rollen te combineren om georganiseerde taken uit te voeren.
In dergelijke gevallen maakt de toepassing van systeemorkestratietechnologie op vergelijkbare wijze een flexibele wisseling van meerdere AI-rollen en -combinaties mogelijk, waardoor verbeteringen en functietoevoegingen eenvoudig worden.
Aan de andere kant is het door toepassing van virtuele intelligentie mogelijk om intelligentieorkestratie te realiseren in plaats van systeemorkestratie.
Dit betekent het gebruik van één enkele AI als entiteit, maar binnen de verwerking van die AI, het combineren van meerdere virtuele intelligenties met verschillende rollen om georganiseerde taken uit te voeren.
Het combineren van meerdere AI's via systeemorkestratie vereist softwareontwikkeling.
Met intelligentieorkestratie kan dit echter worden voltooid met slechts promptinstructies, waardoor softwareontwikkeling overbodig wordt.
Door instructies te geven in een reguliere chatinterface, kunnen georganiseerde taken worden bereikt door middel van intelligentieorkestratie.
Dit maakt nog flexibelere en snellere verbeteringen en functietoevoegingen mogelijk dan met systeemorkestratie.
Ultieme Overweging
Het nut van intelligentieorkestratie beperkt zich niet tot het elimineren van systeemontwikkeling wanneer AI wordt ingeschakeld om georganiseerde taken uit te voeren.
Door AI te instrueren te denken met behulp van intelligentieorkestratietechnieken, wordt het aangespoord tot overweging.
Deze overweging komt niet voort uit het combineren van een grote hoeveelheid informatie, maar uit het combineren van een veelheid aan perspectieven.
Bovendien is het, door de kenmerken van intelligentieorkestratie te benutten, mogelijk om de AI te instrueren de rollen en structuren van meerdere virtuele intelligenties herhaaldelijk te verfijnen of uit te breiden, of zelfs sloop-en-bouwcycli te ondernemen.
Dit zou inhouden dat de methode van overweging zelf iteratief wordt gewijzigd. Dit is ultieme overweging.
Ultieme overweging kan de precisie van het denken vergroten door misverstanden en fouten te minimaliseren, en de denkomvang verbreden door veelzijdige perspectieven. Bovendien kan de chemische reactie die voortvloeit uit het combineren van talrijke stukken informatie en perspectieven leiden tot nieuwe ontdekkingen en de expressie van creativiteit.
Conclusie
Door middel van virtuele intelligentie kan één enkel AI-model zich bezighouden met overweging door te schakelen tussen rollen en de voor taken benodigde kennis, waardoor geavanceerde organisatorische intellectuele activiteiten mogelijk worden zonder de noodzaak van systeemorkestratie.
Organisatorische overweging stelt AI in staat om mislukte ervaringen te analyseren en te accumuleren, waardoor het zijn eigen kennis kan actualiseren. Binnen de grenzen van het aantal invoertokens, dat fungeert als een beperking van het kortetermijngeheugen, kan het ook kennis samenvatten en verouderde informatie organiseren.
Als gevolg hiervan zal het aantal gevallen in het bedrijfsleven waarin kunstmatige intelligentie daadwerkelijk als menselijke vervanger kan optreden, dramatisch toenemen.