Zelfs wanneer mensen in hetzelfde tijdperk leven, kunnen er verschillen zijn in de technologieën en diensten die voor hen beschikbaar zijn, de informatie en kennis die zij kunnen verwerven, en het heden en de toekomst die zij daaruit kunnen afleiden.
Wanneer mensen met aanzienlijke verschillen op deze gebieden communiceren, is het alsof individuen uit verschillende tijdperken elkaar hebben ontmoet met behulp van een tijdmachine.
Tot nu toe ontstonden dergelijke verschillen in tijdperceptie door verschillen in technologie, diensten, informatie en kennis, vaak geworteld in economische ongelijkheden over landsgrenzen en culturen heen.
Bovendien droegen generatiekloven ook bij aan verschillen in tijdperceptie, als gevolg van variaties in de actualiteit van dagelijkse informatieblootstelling en nieuwsgierigheidsniveaus.
Bovendien konden deze verschillen in tijdperceptie gemakkelijk worden overbrugd door nieuwe technologieën en diensten te presenteren naast relevante informatie en kennis.
Dientengevolge waren deze tijdperceptieverschillen gemakkelijk zichtbaar als verschillen over grenzen, culturen of generaties heen, en konden ze snel worden opgelost, waardoor ze geen groot probleem vormden.
Deze situatie ondergaat nu echter een aanzienlijke verandering, teweeggebracht door de opkomst van generatieve AI.
Ik verwijs naar een samenleving waarin de komst van generatieve AI ertoe leidt dat mensen verschillende tijdpercepties ervaren, als een "Chronoscramble Samenleving". "Chrono" is een Grieks woord dat "tijd" betekent.
Verschillen in Tijdperceptie Met Betrekking tot AI
Met de komst van generatieve AI, met name grote taalmodellen die mensachtige conversaties kunnen voeren, is de kloof in tijdperceptie groter geworden.
Deze kloof heeft geen zichtbare grenzen zoals landsgrenzen, culturen of generaties. Evenmin is het simpelweg een kwestie van technologische vaardigheid.
Dit komt doordat zelfs onder AI-onderzoekers en -ontwikkelaars er aanzienlijke verschillen zijn in hun begrip van de algemene huidige staat en toekomstige vooruitzichten van deze technologieën.
Bovendien wordt deze kloof met het verstrijken van de tijd niet kleiner; ze wordt juist groter.
Dit is het kenmerk van de huidige samenleving dat ik de Chronoscramble Samenleving noem.
Diversiteit van Tijdskloven
Bovendien is deze tijdperceptie niet beperkt tot de trends van geavanceerde AI-technologie. Het omvat ook trends in toegepaste AI-technologieën en systeemtechnologieën die bestaande technologieën combineren.
Toegepaste en systeemtechnologieën zijn breed, en zelfs ik, die diep geïnteresseerd ben in toegepaste generatieve AI-technologieën, zie soms technologieën in iets andere velden over het hoofd. Onlangs was ik nog geschokt toen ik hoorde over een dienst die zes maanden eerder was gelanceerd.
Op dat specifieke gebied van AI-toepassing was er een verschil van zes maanden in tijdperceptie tussen degenen die van die dienst wisten en mij, voordat ik erover leerde.
En dit is niet beperkt tot technologische kennis. Deze technologieën zijn al commercieel uitgebracht en veranderen het dagelijks leven en de economische activiteiten van bedrijven die ze adopteren, hun werknemers, en andere bedrijven en consumenten die hun diensten en producten gebruiken.
Met andere woorden, op economisch en maatschappelijk gebied ontstaat er een tijdperceptiekloof tussen degenen die zich bewust zijn en worden beïnvloed, en degenen die dat niet zijn.
Dit strekt zich uit tot een nog bredere verscheidenheid aan gebieden dan toegepaste en systeemtechnologieën.
Deze creëren verschillen in de verwerving van informatie en kennis die dienen als aanwijzingen voor de huidige situatie.
Bovendien is er ook een significant verschil tussen individuen in hun vermogen om de feitelijke huidige situatie in te schatten op basis van de verworven informatie en kennis.
Bijvoorbeeld, zelfs onder mensen die chat-AI gebruiken, zullen degenen die gratis AI-modellen gebruiken en degenen die betaalde, state-of-the-art AI-modellen gebruiken, waarschijnlijk zeer verschillende percepties hebben van de huidige mogelijkheden van generatieve AI.
Aanzienlijke verschillen in perceptie ontstaan ook tussen degenen die weten wat kan worden bereikt door passende prompts te geven en degenen die het gebruiken zonder prompt engineering.
Naast deze zullen er zeker verschillen in perceptie ontstaan op basis van de vraag of men verschillende functies heeft ervaren, zoals geheugenfuncties, MCP (Memory, Computation, Perception), agentfuncties, en desktop- of commandoregel AI-tools.
Zelfs een eenvoudige chat-AI-dienst kan leiden tot verschillen in perceptie, afhankelijk van hoe deze wordt gebruikt.
Bovendien zal het vermogen om de huidige impact van generatieve AI op technologie, economie en samenleving in te schatten op basis van informatie en kennis verkregen door ervaring of observatie sterk variëren tussen individuen.
In het bijzonder zijn veel mensen, zelfs als ze technologisch onderlegd zijn, vaak onwetend van of ongeïnteresseerd in de economische en maatschappelijke gevolgen ervan. Omgekeerd zijn veel mensen gevoelig voor economische en maatschappelijke gevolgen, maar worstelen ze met technisch begrip.
Als gevolg hiervan is een veelzijdig en uitgebreid begrip van AI zeer divers onder individuen, wat de complexiteit van een Chronoscramble Samenleving onvermijdelijk maakt.
Hyperscrambled Toekomstvisie
Bovendien is de toekomstvisie nog complexer.
De toekomstvisie van elk individu is gebaseerd op hun perceptie van het heden. De toekomstvisie omvat ook extra onzekerheden, een bredere reikwijdte over diverse gebieden, en interacties tussen verschillende domeinen.
Bovendien hebben veel mensen de neiging om lineaire voorspellingen te doen bij het voorspellen van de toekomst. In werkelijkheid kunnen echter meerdere lagen van exponentiële veranderingen optreden, zoals samengestelde effecten door technologische accumulatie, synergieën door het combineren van verschillende technologieën, en netwerkeffecten door toenemende gebruikers en domeinen.
Er zal een significant verschil zijn in de perceptie van de toekomst tussen degenen die geloven dat de mate van verandering van de afgelopen twee jaar zich direct zal voordoen in de volgende twee jaar, en degenen die een exponentieel traject veronderstellen.
Dit is waarom de perceptiekloof in de loop van de tijd groter wordt. Binnen twee jaar zal het verschil in hun toekomstpercepties ook exponentieel toenemen. En zelfs als men een exponentiële groei voorstelt, zal er, als er een verschil is in de waargenomen veelvoud van die groei, nog steeds een exponentieel verschil ontstaan.
Bovendien brengt de impact van AI zowel positieve als negatieve effecten met zich mee voor de economie en de samenleving. En wanneer mensen de toekomst voorspellen, zullen hun cognitieve vooroordelen exponentiële verschillen creëren in hun voorspellingen van positieve en negatieve effecten.
Individuen met een sterke positieve bias zullen positieve effecten exponentieel voorspellen, terwijl ze negatieve effecten lineair voorspellen. Het tegenovergestelde zal gelden voor degenen met een sterke negatieve bias.
Bovendien is het, hoeveel men ook probeert om bias te elimineren, onmogelijk om te voorspellen zonder bepaalde gebieden of perspectieven van invloed over het hoofd te zien, of zonder de mogelijkheden van technische toepassingen, innovaties en synergieën in de voorspelling op te nemen.
Op deze manier wordt de temporele perceptiekloof in de toekomstvisie nog verder door elkaar gehusseld. Dit zou zelfs "hyperscrambled" genoemd kunnen worden.
Moeilijkheid in Tijdcommunicatie
De door generatieve AI gecreëerde kloof in tijdperceptie kan dan ook niet worden overbrugd door eenvoudige demonstraties of verklaringen.
Bovendien kan deze, hoe grondig de uitleg ook is, niet worden overbrugd vanwege verschillen in de achtergrondkennis van de ontvanger op het gebied van technologie, economie en samenleving. Om deze kloof te overbruggen, moet men niet alleen onderwijzen over AI en toegepaste technologieën, maar ook over fundamentele technologie, economie en de structuur van de samenleving.
Daarnaast moet de gewoonte van lineair versus exponentieel denken voor toekomstperspectieven worden gecorrigeerd. Men moet beginnen met hen te helpen samengestelde effecten, netwerkeffecten en, in sommige gevallen, toegepaste wiskunde zoals speltheorie te begrijpen.
Dit moet worden vastgesteld over alle technologische toepassingsgebieden en economische/sociale domeinen.
Bovendien stuit men uiteindelijk op muren die niet kunnen worden overwonnen door uitleg of kennis, zoals positieve en negatieve vooroordelen.
Wanneer er een discrepantie is in perceptie als gevolg van onzekerheid, wordt het een parallelle discussie over wie gelijk heeft en wie de bias heeft, zonder middelen tot oplossing.
Dit is vergelijkbaar met iemand die een negatief scenario van twee jaar in de toekomst op één gebied heeft gezien, die de toekomstige samenleving over tien jaar bespreekt met iemand die een positief scenario van vijf jaar in de toekomst op een ander gebied heeft gezien.
Een Chronoscramble Samenleving is precies zo'n samenleving.
En dit is geen tijdelijk overgangsprobleem. De Chronoscramble Samenleving is een nieuwe realiteit die vanaf nu voor onbepaalde tijd zal voortduren. We hebben geen andere keuze dan te leven door de Chronoscramble Samenleving aan te nemen en te accepteren.
Aanwezigheid of Afwezigheid van Zeggenschap
Naast het inschatten van het heden en het voorspellen van de toekomst, compliceert de aanwezigheid of afwezigheid van zeggenschap de Chronoscramble Samenleving verder.
Zij die geloven dat ze de toekomst niet kunnen veranderen, of dat ze weliswaar dingen om hen heen kunnen veranderen, maar niet de samenleving, cultuur, academische wereld of ideologie, zullen waarschijnlijk geloven dat hun voorspelde toekomst onveranderd werkelijkheid zal worden.
Aan de andere kant, voor degenen die geloven dat ze door samenwerking met veel mensen proactief verschillende dingen kunnen veranderen, zal de toekomst meerdere opties lijken te bieden.
Onafhankelijkheid van Tijdperceptie
Als er slechts verschillen zouden zijn in de perceptie van heden en toekomst, zou er geen bijzonder probleem zijn.
Echter, bij het nemen van beslissingen die de toekomst betreffen, worden deze kloof in tijdperceptie, communicatiemoeilijkheid en de aanwezigheid of afwezigheid van zeggenschap grote problemen.
Het wordt uiterst moeilijk voor mensen met verschillende tijdpercepties van het heden, verschillende percepties van de toekomst, en verschillende opties om een zinvolle discussie te voeren voor besluitvorming.
Dit komt omdat het afstemmen van de uitgangspunten van de discussie uiterst moeilijk is.
Niettemin kunnen we de discussie niet opgeven.
Daarom kunnen we vanaf nu geen temporele synchroniciteit aannemen.
Hoewel inspanningen om elkaars kloven in tijdperceptie te verkleinen enige zin hebben, moeten we het streven naar volledige synchronisatie opgeven. Pogingen tot volledige temporele synchronisatie zijn moeilijk te bereiken, verspillen tijd en vergroten slechts de mentale frictie.
Daarom moeten we, terwijl we het bestaan van kloven in tijdperceptie erkennen, methoden bedenken voor zinvolle discussie.
Dit betekent het streven naar onafhankelijkheid van tijdperceptie in besluitvorming en discussies.
We moeten elkaars tijdpercepties presenteren, de verschillen erkennen, en vervolgens verder gaan met discussies en besluitvorming.
In zo'n geval moet de discussie zo gestructureerd zijn dat deze geldig blijft, ongeacht wiens schatting of voorspelling van de werkelijke tijd of toekomstige tijd correct blijkt te zijn.
En alleen op gebieden waar de kloof in tijdperceptie onvermijdelijke verschillen creëert in de kwaliteit van de discussie of de bepaling van opties, moeten we streven naar een gemeenschappelijk begrip.
Door te streven naar discussies die zo onafhankelijk mogelijk zijn van tijdperceptie, en ons te richten op de onvermijdelijke delen waar verschillen moeten worden aangepakt, moeten we de kwaliteit van de discussie handhaven en nuttige beslissingen nemen binnen realistische grenzen van inspanning en tijd.
Conclusie
Aanvankelijk wilde ik dit fenomeen "Time Scramble" noemen. Ik veranderde "Time" in "Chrono" omdat ik, tijdens het schrijven van dit artikel, terugdacht aan een spel waar ik als kind van hield, genaamd "Chrono Trigger".
Chrono Trigger is een RPG over een protagonist en heldin die leven in een tijdperk met middeleeuws-Europese culturen. Ze verwerven een tijdmachine en reizen heen en weer tussen tijdperken zoals het tijdperk van legendarische helden, het prehistorische tijdperk en een toekomstige samenleving waar robots actief zijn, en verzamelen onderweg metgezellen. Het verhaal culmineert in hun samenwerking om een eindbaas te verslaan die een gemeenschappelijke vijand wordt voor mensen van alle tijdperken. Zelfs de Demonenkoning, die een vijand was van de legendarische helden, vecht uiteindelijk samen met hen tegen deze eindbaas.
Hierin ligt de overlap met mijn argument. Hoewel er geen tijdmachine bestaat, bevinden we ons in een situatie alsof we in verschillende tijdperken leven. En zelfs als de waargenomen verschillen in tijdperken niet kunnen worden overbrugd, en we in afzonderlijke tijden leven, moeten we gemeenschappelijke maatschappelijke problemen aanpakken.
Daarbij moeten we samenwerken, in plaats van elkaar te negeren of tegen te werken. Chrono Trigger dient als een analogie die suggereert dat als er een gemeenschappelijke vijand is, ongeacht de tijd, we moeten samenwerken, en dat dit mogelijk is.
Echter, het louter realiseren van deze toevallige overeenkomst deed me aanvankelijk niet de naam van dit sociale fenomeen willen veranderen.
Later, toen ik nadacht waarom Chrono Trigger zo goed aansluit bij de huidige samenleving, bedacht ik dat de omstandigheden van de makers ervan een miniatuur, vergelijkbare weerspiegeling zouden kunnen zijn geweest van de huidige maatschappelijke situatie.
Chrono Trigger was een samenwerkingsproject tussen game-ontwikkelaars van Enix (de ontwikkelaar van Dragon Quest) en Square (de ontwikkelaar van Final Fantasy), twee grote RPG-series die destijds immens populair waren in de Japanse game-industrie. Voor ons als kinderen was het een droom die uitkwam.
Nu, als volwassene terugkijkend, is het meestal bijna onmogelijk voor een werk dat is gecreëerd door zo'n "droomproject" om een waar meesterwerk te worden dat veel mensen boeit. Dit komt omdat, tegen de tijd dat het een "droomproject" is, voldoende verkoop bijna gegarandeerd is, waardoor het economisch rationeel is om kosten en moeite te besparen om een fatsoenlijk product te creëren dat geen klachten zal opleveren of toekomstige reputatie zal schaden.
Niettemin is het, qua verhaal, muziek, nieuwheid van game-elementen en personages, onmiskenbaar een representatieve Japanse RPG. Het is meestal moeilijk om zo'n definitieve uitspraak te doen over games, waar voorkeuren per persoon verschillen, maar voor dit spel kan ik dat zonder aarzeling zeggen.
En als resultaat fuseerden Square en Enix later tot Square Enix, en bleven ze verschillende games produceren, waaronder Dragon Quest en Final Fantasy.
Hoewel dit puur mijn speculatie is, zou de samenwerking aan Chrono Trigger, gezien deze fusie, niet alleen een opzichtig project kunnen zijn geweest, maar een testcase met het oog op een toekomstige fusie van de twee bedrijven. Het is mogelijk dat beide bedrijven zich in een omgeving bevonden waarin ze zich serieus moesten toeleggen op dit spel, hetzij vanwege managementproblemen, hetzij met het oog op toekomstige groei.
Dat gezegd hebbende, is het denkbaar dat er een aanzienlijke kloof was in de huidige percepties van het ontwikkelteam en hun voorspellingen voor de toekomst van hun respectievelijke bedrijven. Degenen die dichter bij het management stonden, zouden een realistischer begrip hebben gehad, terwijl degenen die verder verwijderd waren het misschien moeilijk vonden om te begrijpen dat hun bedrijf, dat populaire titels produceerde, in gevaar was.
Bovendien, bij een samenwerking tussen personeel van verschillende bedrijven, zouden de feitelijke situaties van beide bedrijven inherent verschillen. Echter, gezien de gemeenschappelijke economische en industriële omgeving rondom beide, zou er een achtergrond kunnen zijn geweest die hun samenwerking noodzakelijk maakte om dit project tot een succes te maken.
Het lijkt mij dat de realiteit van de noodzaak voor rivaliserende bedrijven, met hun uiteenlopende temporele percepties, om samen te werken, werd weerspiegeld in het proces van het vormgeven van het verhaal rond het idee van een tijdmachine.
Met andere woorden, het lijkt erop dat Chrono Trigger, niet alleen in zijn in-game verhaal maar ook in zijn game-ontwikkelingsproject, in een "door elkaar gegooide" staat verkeerde met aanzienlijke temporele perceptieverschillen. Ik ben tot de overtuiging gekomen dat de worstelingen om dit realistische ontwikkelingsproject tot een succes te maken, en de feitelijke eenheid en samenwerking tussen personeel en managers, verweven met het verhaal van het bestrijden van een ware vijand voorbij tijdperken en vijandigheid, hebben geleid tot de creatie van een werk dat wij beschouwen als een waar meesterwerk, dat een loutere samenkomst van beroemde game-ontwikkelaars of bedrijfsinzet overstijgt.
Hoewel gebaseerd op dergelijke speculatie, heb ik besloten om dit "Chronoscramble Samenleving" te noemen met de betekenis dat ik het succes van dit game-ontwikkelingsproject in de huidige samenleving wil recreëren.