#مهارت هوش مجازی

مهارت هوش مجازی به ظرفیت انطباقی یک هوش مجازی اشاره دارد که به صورت پویا ساختار داخلی، پایگاه دانش، یا فرآیندهای استنتاجی خود را در پاسخ به وظایف یا محیط‌های خاص بازپیکربندی کند و از این طریق به عملکرد بهینه دست یابد. این مفهوم یک سیستم هوش مصنوعی را در نظر می‌گیرد که به طور خودمختار مکانیسم‌هایی مشابه نحوه استفاده انسان‌ها از تخصص‌ها و نقش‌های مختلف بر اساس شرایط را اجرا می‌کند. به عنوان مثال، امکان پاسخ‌های چندوجهی مانند تغییر به حالت استدلال منطقی در یک موقعیت و حالت ایده‌پردازی خلاقانه در موقعیتی دیگر را فراهم می‌کند. از منظر مهندسی نرم‌افزار، طراحی ماژولار و بارگذاری پویا مبنا را تشکیل می‌دهند، در حالی که از منظر علوم شناختی، فعال‌سازی دانش وابسته به موقعیت اساسی است.